Keltisch zeezout komt uit de Guérandestreek in Bretagne, Frankrijk. Het wordt ook wel 'sel gris’ (grijs zout) genoemd. Dit Keltische zeezout is zeer rijk aan mineralen en spoorelementen, wat een bijzonder volle en complexe smaak geeft, dat behalve zout- ook zoet- en bittertinten bevat. Van alle zouten heeft Keltisch zout het laagste gehalte aan natriumchloride en is daarmee het zachtste en ‘vriendelijkste’ zeezout ter wereld. Het ruim tweeduizend jaar oude Keltische zoutwinningsproces is hiervoor verantwoordelijk. Keltisch zeezout wordt handmatig gewonnen volgens een traditionele, meer dan 2000 jaar oude Keltische methode in de Guérande-streek in Bretagne, Frankrijk. Water uit de koude zeestroom van de Atlantische Oceaan wordt via een ingenieus kanalenstelsel geleid naar ondiepe kleimoerassen. De zure klei in deze moerassen neutraliseert tot op zekere hoogte het zeer basische zeewater. Keltische zeezout met een natriumchloride gehalte van ca 90 procent is een van het meest natriumarme zeezout ter wereld. Bovendien vermengt het zeezout zich met de kleimineralen waardoor het een grijze kleur krijgt. Dit komt de mineraleninhoud van het zout alleen maar ten goede! De kleimoerassen hebben daarnaast ook een zuiverende werking. Het zeewater wordt via kanalen van het ene moeras naar het andere geleid, waarbij de moerassen fungeren als een soort natuurlijke zuiveringsmethode, doordat microben in de klei onzuiverheden in het zeewater neutraliseren. Het gehele proces duurt zo’n twee weken, waarna het zoute water verzameld wordt in een bassin waar het verdampt door de zon, zodat alleen de zoutkristallen overblijven. De zoutwinner (‘paludier’) schept het zout dan handmatig op. Het zout wordt niet gewassen, niet gedroogd en niet geraffineerd, dus de mineralenbalans blijft volledig intact. Bovendien tonen tests aan dat het zout 100 procent vervuilingsvrij is door deze aloude zuiveringsmethode. Keltisch zeezout bevat veel mineralen en spoorelementen die allemaal in de perfecte verhouding, samenstelling en balans ten opzichte van elkaar staan. Dit is zichtbaar in de kristallen die van uiteenlopende grootte zijn en de zeer complexe, zachte smaak waarin behalve zouttinten ook zoet- en zelfs bittertinten proefbaar zijn! De citroen (Citrus limon) is een plant uit de wijnruitfamilie (Rutaceae). Hij levert citrusvruchten met een zure smaak die veroorzaakt wordt door het aanwezige citroenzuur dat ook in veel andere citrusvruchten voorkomt. De vruchtkleur is variabel, waarbij vooral ras en de hoeveelheid schaduw invloed hebben. Een ras dat gewoonlijk gele citroenen geeft, zal in de schaduw groene vruchten leveren, ook als ze uitgerijpt zijn. De vrucht bevat veel vitamine C. De citroen wordt in kleine hoeveelheden in veel gerechten gebruikt als smaakmaker, maar ook in gebak zoals cake. Naast het vruchtvlees en het sap wordt ook de geraspte citroenschil gebruikt. Na het oogsten wordt de schil van de citroen veelal voorzien van een dun waslaagje waardoor deze glanst. Bij biologische citroenen wordt geen waslaagje aangebracht. Uit de schil van de citroen wordt door persing of stoomdestillatie een etherische olie bereid die veel gebruikt wordt in parfum, waaronder eau de cologne, andere cosmetica en in limonades en snoepgoed. In fruitsalades wordt citroensap, dat rijk is aan antioxidanten, gebruikt om bruinverkleuring van de andere vruchten, zoals appels en bananen, te voorkomen. De gekonfijte schil van de citroen wordt wel gebruikt om gebak smaak te geven. Een alcoholvrije drank die met citroensap gemaakt wordt is kwast. Dit betreft dus de citroenschil, in deze vorm gedroogd en gemalen. De schil van de citroen bevat net als het vruchtvlees en sap van de citroen diverse veel van de antioxidant vitamine C. De schil bevat zelfs meer dan 2 keer zo veel vitamine C als het vruchtvlees van de citroen. Bovendien is citroenschil een ontzettend goede bron van het mineraal calcium en bevat het veel vezels. In principe is het dus zonde om de schil van de citroen weg te gooien. Heb je een slowjuicer, dan is het goed mogelijk om de citroenschil mee te persen. Volvoed gebruikt hierbij wel altijd biologische citroenen en het is raadzaam om hetzelfde te doen. Anders bestaat de kans dat men allerlei schadelijke bestrijdingsmiddelen binnenkrijgt.
