Zwarte peper gemalen

€ 2,97

De zwarte peperplant is een bloeiende wijnstok in de familie van Piperaceae. Hiervan komt de bekende zwarte peper. Peper wordt gebruikt om gerechten een pittige twist te geven. Het kan echter ook gebruikt worden om een ander kruid of specerij te activeren, actieve stoffen beter te laten opnemen door het lichaam. Een bekend voorbeeld hiervan is de combinatie zwarte peper met kurkuma. Zwarte peper activeert de werkzame stoffen in kurkuma en helpt hierbij ook om de werkzame stoffen op te laten nemen in het lichaam. Zwarte peper is scherper dan de witte variant, maar wel iets minder aromatischer dan de witte peper. Deze zwarte peper komt uit Cambodja en is van superieure kwaliteit.

- Van biologische teelt
- Glutenvrij
- Geen kooktijd; zo te eten, mee te koken of mee te bakken

Voor een uitgebreide bereidingswijze, zie verder op de pagina.

Achtergrondinformatie

Peper is een in de keuken gebruikte specerij met een scherpe smaak. Peper groeit als bessen aan de tropische peperplant, Piper nigrum. De scherpe smaak van zwarte peperkorrels ontstaat door het bestanddeel piperine. Peper bestaat in verschillende kleurvarianten, zwart, wit en groen. Rode en roze peperkorrels zijn in essentie geen pure peper, want ze komen van een ander soort plant. Spaanse peper, die ook rood is, is afkomstig van een geheel andere plantensoort. Ook de scherpe smaak komt van een andere stof, namelijk capsaïcine. Onderaan dit artikel is nog een aantal andere pepers vermeld. Peper is al bekend uit oude Indische geschriften in het Sanskriet, waar het “pipali” genoemd werd. Via Perzië kwam het gebruik van peper bij de Egyptenaren en de Oude Grieken terecht. De Romeinen noemden de specerij “piper”, waar het Nederlandse woord peper direct van afstamt. In de Grieks-Romeinse keuken werd ook wel gebruikgemaakt van de lange peper (Piper longum), een peper die zoeter smaakt en pas in de nasmaak peperig is. Deze peper is nu moeilijk te verkrijgen, maar in de Chinese kruidenleer wordt hij nog gebruikt. Ook de maniquettepeper, die in de 15e en 16e eeuw via de westkust van Afrika opnieuw in Europa kwam, werd in de Grieks-Romeinse tijd al gegeten. De Romeinen hadden een voorkeur voor witte peper boven zwarte. Oorspronkelijk werd peper naar Europa gebracht door Arabieren. Alexandrië werd de belangrijkste doorvoerhaven voor peper. Daarna lag het monopolie voor de peperhandel tot het eind van de 15e eeuw bij de Italiaanse handelssteden Venetië, Genua, Pisa en Florence. Vanaf het moment dat de Portugese Vasco da Gama de route langs Kaap de Goede Hoop (Zuid-Afrika) had ontdekt, kwam ook “Portugese peper” Europa binnen. De Vereenigde Oostindische Compagnie is onder andere ontstaan vanuit de wens van de Nederlanders om zelf peper te gaan halen. De pepernoot is een symbool voor de handel op peper. In de tijd van de VOC werd het woord peper ook voor specerijen in het algemeen (en niet alleen voor 'echte' peper) gebruikt. In koekkruiden uit de 17e en het begin van de 18e eeuw zat naast kruidnagelen en kaneel ook peper. Naast de bekende peper werd ook maniquettepeper (ook wel grein of paradijskorrel genoemd) en lange peper (Piper longum) gebruikt, en zelfs in grotere hoeveelheden. De prijs van peper is altijd zeer hoog geweest, ook toen peper op meerdere plaatsen verbouwd werd. Hier komt ook het woord peperduur vandaan. De Amerikaan Elihu Yale vergaarde vanaf 1672 een enorm kapitaal met de peperhandel, waarmee onder andere de Yale-universiteit is gefinancierd. De peperplant is een slingerplant die maximaal 15 meter hoog kan worden. Hij groeit in de schaduw. De plant heeft veel vocht nodig, en een hoge temperatuur. De plant draagt bessen van ongeveer 5 mm groot. De groene bessen groeien in trosjes van ongeveer 12 cm lang, zoals aalbessen. Doordat ze ieder een andere bewerking ondergaan, zijn er vier verschillende soorten peperkorrels afkomstig van deze plant: zwarte, witte, groene en rode/roodbruine. Spaanse en roze peper zijn afkomstig van een andere plant. Zwarte peper ontstaat uit de onrijp geoogste groene bessen, die bij het drogen bruin tot zwart worden. De buitenkant van de zwarte peper is gerimpeld. Witte peper ontstaat uit de rijpe bessen van de peperplant. Deze bessen worden geweekt in water. Daardoor gaan ze gisten. De bessen barsten open en de korrel komt tevoorschijn. Die korrels moeten vervolgens goed gewassen worden. De witte peperkorrels zijn even groot als de zwarte. De witte peper ontstaat dus door het verwijderen van de schil. Het langere productieproces maakt witte peper samen met de rode peper de duurste van de vier kleuren peper. Groene peper ontstaat net als zwarte peper uit de onrijpe vrucht, maar de vrucht wordt geconserveerd, bijvoorbeeld in azijn of zout water. Rode peper ontstaat als de peperbes aan de plant rijpt. Eenmaal gedroogd krijgt de bes een roodbruine kleur en wordt wat zoeter en zachter van smaak. Rode kampotpeper wordt op deze manier verkregen. Kampot is een provincie van Cambodja. Peper kan in vrijwel elk gerecht verwerkt worden. Het versterkt de smaak van bijvoorbeeld vlees, en geeft een pittige smaak aan soep en puree. Peper wordt ook (met mate) in sommige gebaksoorten gebruikt, bijvoorbeeld in pepernoten. In sommige gerechten worden hele peperkorrels gebruikt, de gedroogde besjes van de peperplant. Hoewel peper ook in gemalen vorm te koop is, prefereren veel fijnproevers vers gemalen peper. Daarnaast wordt peper ook vers gebruikt. In India wordt peper gebruikt in de pittigste kerriemengsels. Witte peper is pikant, maar iets aromatischer dan de scherpere zwarte peper. Er bestaat ook groene peper, die milder van smaak is en daarom vaak wordt gebruikt in bijvoorbeeld salades en roomsaus. Grijze peper is een mengsel van zwarte en witte peper. Peper wordt ook in parfums gebruikt.

Bereidingswijze

Gemalen zwarte peper is zo te gebruiken. Het hoeft niet meegekookt te worden. Het kan wel door een gerecht gemengd worden om een gelijkmatig pittig effect te creëren. Vaak wordt het als garnering 'bovenop' het gerecht gebruikt. Zoals eerder al aangegeven is gemalen zwarte peper in zowat alle gerechten te gebruiken waarin men een wat pittige tint wil creëren.

Kijk hier wat Volvoed met gedroogde en gemalen zwarte peper doet!

Recept: Woksaus met zwarte peper en knoflook

Voor meerder scheutjes woksaus

Ingrediënten:

1 theelepel bouillonkruiden
4 eetlepels water
1 theelepel gemalen zwarte peper
2 geraspte tenen knoflook
2 eetlepels berghoning
1 eetlepel natuurazijn
Optioneel: 1 eetlepel speltbloem(om in te dikken)

Bereidingswijze:

- Doe alle ingrediënten behalve de speltbloem in een pot of een kom.
- Meng of schud goed door elkaar.
- De woksaus kan ook voorbereid worden in de koelkast om op een later moment te gebruiken.
- Als men de saus wilt gebruiken, bak dan eerst de groenten of de wokinhoud.
- Giet de woksaus bij de wokinhoud en verwarm de saus kort mee.
- Als men de saus te dun vindt, of te dik, kan er desgewenst de speltbloem toegevoegd worden of wat meer water.

Zwarte peper

Woksaus met knoflook

Kijk op de receptvideo-pagina wat Volvoed met zwarte peper doet!

Voedingswaarde gedroogde en gemalen zwarte peper: Hoeveelheid per 100g
Energie 1368 Kj
327 Kcal
Eiwit 10,4 gr
Vet 3,3 gr
Waarvan verzadigd 1,4 gr
Koolhydraten 64 gr
Waarvan suikers 0,6 gr
Vezels 25,3 gr
Zout 0,1 gr