Kokosbloesemsuiker of kokossuiker wordt verkregen uit kokosmelk. Kokosmelk, ook wel klappermelk genoemd, is een ondoorzichtige, melkwitte vloeistof die wordt gewonnen uit het kiemwit van volgroeide kokosnoten. Kokosmelk heeft een matte structuur en een rijke smaak vanwege het hoge gehalte aan kokosolie. Kokosmelk is een traditioneel ingrediënt in gerechten uit Zuidoost-Azië, Oceanië en Oost-Afrika. Het wordt eveneens gebruikt in het Caribisch gebied, tropisch Latijns-Amerika en West-Afrika, waar tijdens het koloniale tijdperk kokosnoten werden geïntroduceerd. Kokosmelk wordt niet direct uit de noot gehaald. Het wordt verkregen door het kiemwit met water te vermengen en het mengsel vervolgens met een doek uit te persen. Het resultaat is een aromatische, melkachtige vloeistof met een vetgehalte van ongeveer 17 tot 25%. Vanwege het hoge gehalte aan kokosolie is kokosmelk rijk aan calorieën en verzadigde vetten. Kokosmelk wordt in ontwikkelingslanden op kleine industriële schaal geproduceerd en wereldwijd geëxporteerd in conserven. Kokosmelk is een belangrijke melkvervanger, en is dus een product dat rechtstreeks gedronken kan worden. Een gezoet, geraffineerd kokosmelkproduct dat oorspronkelijk uit Puerto Rico afkomstig is, staat bekend als kokosroom of santen. Het wordt gebruikt in desserts en dranken zoals pina colada. Kokosbloesemsuiker heeft vanwege zijn oorsprong uit kokosmelk een lage glycemische waarde. Lager dan bijvoorbeeld rietsuiker of kristalsuiker. Kokosbloesemsuiker is daarom meer geschikt voor mensen die aandacht besteden aan hun bloedsuikerspiegel. Denk aan diabetici, maar ook atleten. Het zorgt dus voor een minder grote schommeling van de bloedsuikerwaarde. Pepermunt (Mentha ×piperita) is een plant uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). De olie van deze plant wordt gebruikt voor het maken van pepermuntsnoep. Pepermunt is ontstaan uit een kruising van watermunt (Mentha aquatica) met aarmunt (Mentha spicata). De plant is in de zeventiende eeuw in Engeland gevonden in een veld met muntplanten. Het zaad van de plant bevat weinig kiemkracht. Voor vermeerdering worden daarom vaak stukjes van de wortelstokken gebruikt. De plant wordt verbouwd in Engeland, Frankrijk, China, Japan en in Noord- en Zuid-Amerika. De plant is ongeveer 0,5–1 m hoog en heeft een zachtgroene kleur. Als het tijd is voor de oogst worden de planten afgesneden. Daarna blijven de afgesneden stengels nog een tijdje op het land liggen om te drogen. De bladeren van deze plant hebben van zichzelf een kamferachtige smaak, maar na kruidenextractie ontstaat de typische pepermuntsmaak. Uit de bladeren wordt pepermuntolie gewonnen, maar ze worden ook in thee gebruikt. Als de planten droog zijn worden ze in pakken naar de fabriek gebracht. Daar wordt uit de planten pepermuntolie gewonnen, het belangrijkste onderdeel van pepermunt. Pepermunt is een zich snel verbreidende, meerjarige, winterharde plant. Pepermunt bloeit van juli tot en met september met kleine violette bloempjes. De bladeren zijn mintgroen en staan kruisgewijs tegenover elkaar op de stengel. De bladeren zijn langwerpig, eirond en gezaagd en hebben een opvallende mentholgeur. Pepermunt staat bekend om zijn kalmerende werking en helpt de spieren te ontspannen. Ook helpt het bij ontstoken spierweefsel en gaat het kramp tegen. Problemen met de ingewanden? Dit kruid wordt ook al eeuwenlang gebruikt als een verzachtend middel daartegen. Naast al deze lichamelijke voordelen, helpt het ook om slaperigheid op te wekken.
