Pepermunt (Mentha ×piperita) is een plant uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). De olie van deze plant wordt gebruikt voor het maken van pepermuntsnoep. Pepermunt is ontstaan uit een kruising van watermunt (Mentha aquatica) met aarmunt (Mentha spicata). De plant is in de zeventiende eeuw in Engeland gevonden in een veld met muntplanten. Het zaad van de plant bevat weinig kiemkracht. Voor vermeerdering worden daarom vaak stukjes van de wortelstokken gebruikt. De plant wordt verbouwd in Engeland, Frankrijk, China, Japan en in Noord- en Zuid-Amerika. De plant is ongeveer 0,5–1 m hoog en heeft een zachtgroene kleur. Als het tijd is voor de oogst worden de planten afgesneden. Daarna blijven de afgesneden stengels nog een tijdje op het land liggen om te drogen. De bladeren van deze plant hebben van zichzelf een kamferachtige smaak, maar na kruidenextractie ontstaat de typische pepermuntsmaak. Uit de bladeren wordt pepermuntolie gewonnen, maar ze worden ook in thee gebruikt. Als de planten droog zijn worden ze in pakken naar de fabriek gebracht. Daar wordt uit de planten pepermuntolie gewonnen, het belangrijkste onderdeel van pepermunt. Pepermunt is een zich snel verbreidende, meerjarige, winterharde plant. Pepermunt bloeit van juli tot en met september met kleine violette bloempjes. De bladeren zijn mintgroen en staan kruisgewijs tegenover elkaar op de stengel. De bladeren zijn langwerpig, eirond en gezaagd en hebben een opvallende mentholgeur. Pepermunt (Mentha ×piperita) is een plant uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). De olie van deze plant wordt gebruikt voor het maken van pepermuntsnoep. Pepermunt is ontstaan uit een kruising van watermunt (Mentha aquatica) met aarmunt (Mentha spicata). De plant is in de zeventiende eeuw in Engeland gevonden in een veld met muntplanten. Het zaad van de plant bevat weinig kiemkracht. Voor vermeerdering worden daarom vaak stukjes van de wortelstokken gebruikt. De plant wordt verbouwd in Engeland, Frankrijk, China, Japan en in Noord- en Zuid-Amerika. De plant is ongeveer 0,5–1 m hoog en heeft een zachtgroene kleur. Als het tijd is voor de oogst worden de planten afgesneden. Daarna blijven de afgesneden stengels nog een tijdje op het land liggen om te drogen. De bladeren van deze plant hebben van zichzelf een kamferachtige smaak, maar na kruidenextractie ontstaat de typische pepermuntsmaak. Uit de bladeren wordt pepermuntolie gewonnen, maar ze worden ook in thee gebruikt. Als de planten droog zijn worden ze in pakken naar de fabriek gebracht. Daar wordt uit de planten pepermuntolie gewonnen, het belangrijkste onderdeel van pepermunt. Pepermunt is een zich snel verbreidende, meerjarige, winterharde plant. Pepermunt bloeit van juli tot en met september met kleine violette bloempjes. De bladeren zijn mintgroen en staan kruisgewijs tegenover elkaar op de stengel. De bladeren zijn langwerpig, eirond en gezaagd en hebben een opvallende mentholgeur. Pepermunt staat bekend om zijn kalmerende werking en helpt de spieren te ontspannen. Ook helpt het bij ontstoken spierweefsel en gaat het kramp tegen. Problemen met de ingewanden? Dit kruid wordt ook al eeuwenlang gebruikt als een verzachtend middel daartegen. Naast al deze lichamelijke voordelen, helpt het ook om slaperigheid op te wekken.